اکسسوری‌های بتنی معمولاً با استفاده از متریال‌هایی تولید می‌شوند که قابلیت مقاومت در برابر فشار و سایر تنش‌ها را داشته باشند. برخی از متریال‌های استفاده شده در ساخت اکسسوری‌های بتنی عبارتند از:
1. بتن مسلح: بتن مسلح، یک ترکیب از سیمان پرتلند، ماسه، سنگدانه‌ها و آرماتورهای فولادی است. با اضافه کردن آرماتورهای فولادی به بتن، استحکام و انعطاف‌پذیری بتن آن را افزایش می‌دهد.
2. بتن الیافی: بتن الیافی شامل الیاف مصنوعی یا فولادی است که به بتن اضافه می‌شود تا استحکام و ایمنی آن را بالا ببرد. الیاف ممکن است از مواد مختلفی مانند پلی‌پروپیلن، پلی‌آمید یا فولاد ساخته شوند.
3. پیدایش بتن: پیدایش بتن یک پودر میکروسیلیس است که به عنوان یک جایگزین برای بخشی از مواد سنگدانه‌ای در بتن استفاده می‌شود. این ماده به تثبیت و آب‌گیری بهتر بتن کمک می‌کند و خواص مکانیکی آن را بهبود می‌بخشد.
4. رزین‌های پلیمری: اغلب در ساخت اکسسوری‌های بتنی، رزین‌های پلیمری مانند رزین‌های اپوکسی یا رزین‌های پلی‌استر استفاده می‌شود. این رزین‌ها می‌توانند به بتن اضافه شده و باعث افزایش استحکام و ایمنی آن شوند.
5.انواع پودرهای هنری که از ترکیبات گچی گرفته می شود که در بازار ایران به نامهای گچ آلفا – پودرمتا – پودرهنری – گچ بتا – پودرسیکاس قابل دسترس است.
تنوع متریال‌های مورد استفاده در ساخت اکسسوری‌های بتنی به نوع اکسسوری و نیز نیازهای طراحی مربوطه بستگی دارد. همچنین استفاده از متریال‌های محیطی دوست نظیر بتن با محتوای بازیافتی نیز به عنوان یک روند پایدار محسوب می‌شود.
برای ضدآب کردن اکسسوری‌های بتنی می‌توان از روش‌ها و موادی استفاده کرد که به سطح بتن اکسسوری ایمنی در برابر نفوذ آب و رطوبت را می‌بخشد. چندین روش برای ضدآب کردن اکسسوری‌های بتنی وجود دارد، به عنوان مثال:
1. استفاده از رزین‌های ضدآب: می‌توان از رزین‌های ضدآب مانند رزین‌های پلی اورتان و پلی‌مورفیک استفاده کرد. این رزین‌ها را می‌توان به اکسسوری با مسیرهای پوششی مختلف اعمال کرد تا از نفوذ آب به داخل بتن جلوگیری کند.
2. استفاده از پوشش‌های سیلانت: پوشش‌های سیلانت مانند پلی‌اتیلن گلایکول (PEG) و سیلانت‌های سیلیکونی می‌توانند به سطح اکسسوری اعمال شده و باعث تشکیل لایه‌ای ضد آب شوند.
3. مصرف ماده ضدآب: ممکن است از مواد ضدآب مانند سیمان هیدروفوبیک یا افزودنی‌های ضدآب در فرآیند ساخت اکسسوری استفاده شود. این مواد می‌توانند به سطح بتن نفوذ کرده و آب را از ورود به داخل اکسسوری مثل ستون‌ها، پایه‌ها و تزئینات بتنی منع کنند.
4. استفاده از لایه‌های عایق‌بر روی بتن: لایه‌های عایق‌بر دیگری می‌توانند به سطح بتن اعمال شوند. این لایه‌ها می‌توانند به صورت رنگ، نئوپرن پرداخت، تزئینی و غیره باشند.
قبل از انجام هر مرحله‌ای، مناسب است اکسسوری بتنی را به طور کامل تمیز کرده و سطح آن را با خشک شدن کامل آب بیرون بکشید. همچنین، برای دستیابی به نتیجه بهتر، پیش از انجام هر روش، تست پایداری و ضدآبی را روی یک نمونه بتن کوچک انجام دهید. در صورت لزوم، نیاز به بازسازی و تجدید نظر روش‌های ضدآب کردن را بررسی کنید.
روش‌های مختلفی برای رنگ کردن اکسسوری‌های بتنی وجود دارد. در زیر چند روش رایج برای رنگ کردن اکسسوری‌های بتنی را بررسی می‌کنیم:
1. رنگ مخلوط با بتن (Integral Coloring): در این روش، رنگ در زمان تهیه مخلوط بتن به مواد مخلوط اضافه می‌شود. رنگ و رنگ‌های مختلف در دسترس هستند و با اضافه کردن رنگ دلخواه به مخلوط بتن، می‌توان رنگ دلخواه را به اکسسوری بتنی انتقال داد.
2. رنگ سطحی (Surface Coloring): در این روش، رنگ به عنوان یک لایه روی سطح اکسسوری بتنی اعمال می‌شود. رنگ‌های سطحی می‌توانند شامل رنگ‌های اکریلیک، رنگ‌های اسیدی، رنگ‌های آبیاری و غیره باشند. این روش برای ایجاد طرح‌ها و رنگ‌های مختلف روی سطح اکسسوری بتنی استفاده می‌شود.
3. رنگ‌های اکسید آهن: رنگ‌های اکسید آهن می‌توانند برای رنگ کردن اکسسوری‌های بتنی استفاده شوند. این رنگ‌ها عمدتاً به عنوان رنگ خشک استفاده می‌شوند و با اعمال روی سطح بتن، رنگ موردنظر را به دست می‌دهند. رنگ‌های اکسید آهن شامل رنگ مشکی، قهوه‌ای، قرمز و سایر رنگ‌های خاکستری می‌شوند.
4. رنگ‌های تفاله (Stain): رنگ‌های تفاله معمولاً از شیمیایی‌های خاصی تشکیل شده‌اند که با واکنش با عناصر معدنی موجود در سطح بتن، یک رنگ دائمی ایجاد می‌کنند. این رنگ‌ها را می‌توان برای ایجاد طرح‌ها و رنگ‌های منحصربه‌فرد روی سطح بتن استفاده کرد.
قبل از رنگ کردن اکسسوری بتنی، مهم است که سطح بتن تمیز و خشک باشد. همچنین، قبل از استفاده روش رنگ کردن، تست روی نمونه کوچکی انجام دهید تا با نتیجه نهایی آشنا شوید. بهتر است از مواد و رنگ‌های با کیفیت و قابل اعتماد استفاده کنید تا نتیجه مطلوب را به دست آورید.